Just me...

Een dag begint. De avond valt. Seizoenen wisselen. Alles verandert... ...ik ook... ...Weet jij nog wie je was?

maandag, november 09, 2015

Kom op, kom op, kom op NOU!



In 2009 (ik heb het even nagezocht) werd ik door een ouwe Volvo aangereden. Ik stond stil met de auto voor een rood verkeerslicht en had gelukkig genoeg ruimte over gehouden op de auto voor mij. Maar de ouwe Volvo achter mij remde niet en vloog met volle snelheid achterop de trekhaak. Hij was total loss. Mijn auto had wat schade, maar het viel gelukkig allemaal errug mee. Dacht ik. In combinatie met het vallen op mijn stuitje een paar jaar ervoor tijdens het langlaufen, had mijn bekken een aardige klap te verduren gekregen. Een klap waar ik gewoon mee heb moeten leren leven...

Knopen met knopen
Dit merkte ik echter pas veel later dat jaar. Ik had wel al last van mijn onderrug, maar op een dag kon ik gewoon niet meer opstaan van achter mijn bureau. Mijn linkerbeen zat totaal vast en deed zo een zeer dat ik alleen door mezelf op te duwen van mijn bureaustoel af kon komen. Oorzaak en gevolg zaten ver uit elkaar, maar het heeft dan ook even geduurd voordat de obstructies in de spieren tot deze totale blokkering was opgebouwd. De huisarts stuurde me naar de fysiotherapeut. Ik kreeg er uiteindelijk twee. Bij de een kreeg ik drukpuntmassages (zelfs mijn knopen hadden knopen, verkondigde hij een keer), bij de ander had ik beweegtherapie met een massage, oefeningen op een yogabal, een beetje roeien en een beetje fietsen. De eerste fysiotherapeut vertelde mij wat er aan de hand was en waar mijn obstructies vandaan komen: mijn linkerbekken staat scheef naar achteren. Hierdoor kan ik mijn bekken dus niet kantelen, wat het lastig maakt om je buikspieren aan te spannen. Ach ja, je krijgt het gratis en voor niets, zullen we maar zeggen. Na een half jaar fysio werd ik ontslagen door de therapeut. Het allerergste was er af, maar echt over zal het dus nooit meer gaan.

Dag Bodyjam...
Door deze blessure kon ik moeilijk sporten. Ik deed in die tijd aan Bodyjam en moest het aardig bezuren als ik weer een keer was geweest. De knopen op de knopen sprongen danig in de knoop waardoor ik helemaal niet kon lopen - en weer een aantal weken niet kon sporten. Na een lange nasleep van wel of niet jammen of fitnessen besloot ik mijn abonnement bij de Fitness First op te zeggen. Het was gewoon niet te doen...

Wat nu?
Mijn chronische blessure (want dat is het toch wel) speelt de ene keer meer op dan de andere keer. Ik kan finaal door mijn rug gaan als ik op een 'verkeerde' stoel heb gezeten, een been meeslepen door de dierentuin (of zoals ik als Tante Berry wel eens tegen mijn neefjes zeg: 'Ze hebben vanmorgen mijn been verkeerd aangeschroefd') of gewoon met pijn uit bed rollen. Het is gewoon zo, er is weinig aan te doen. Maar ik wilde toch wel weer iets aan sport gaan doen, want ik heb een zittend beroep en dat bevordert een blessure natuurlijk ook niet. Maar de vraag was: WAT? Want het is heel naar om na een uurtje sporten meteen drie weken niet te kunnen lopen van de pijn en de spierknopen.

Hallo Aquasport!
22 augustus 2012 - ik werkte inmiddels vanuit huis en kon als freelancer mijn eigen tijd indelen - besloot ik dat het na zeker dik twee jaar niets gedaan te hebben, tijd was om weer eens iets aan sport te gaan doen. Ik ging naar het zwembad voor Aquasport op de woensdagochtend. O wat was dat heerlijk! Sporten zonder pijn. Het leek wel een sprookje. Sindsdien ben ik iedere week (op een paar uitzonderingen en vakanties na) in het zwembad te vinden. Vaak als ik de hele week knopen en pijn heb opgespaard, verdwijnt dit direct als ik het zwembad in stap. Het warmere water ontwart de knopen en ik krijg er meer spiermassa en een goed gevoel voor terug. Zo heerlijk. Ik heb er echt zoveel baat bij en merk dat ik sterker ben geworden. Ook heeft Aquasport mij heel veel plezier in sporten terug gegeven (ook zeer zeker door de 'juf'), omdat ik na drie kwartier fanatiek te hebben bewogen wél gewoon kan lopen en dus de week erop weer naar het zwembad kan. Nu wil ik meer...

Kom op NOU
Iedereen weet dat het beter is om twee keer in de week te sporten om zo the flow erin te houden. Het is beter voor je spieren en je algehele gestel. En ineens speelde het door mijn hoofd: bij mij in de buurt is een Basic Fit geopend. Vlakbij de supermarkt waar ik geregeld een boodschapje doe. Met de knopen die met het koudere weer toch weer danig extra in de spierknopen trekken, wilde ik weer een beetje gaan roeien en fietsen in de sportschool. Eigenlijk net als bij de fysio toen. Gewoon low impact, met weinig weerstand wel in beweging zijn. Even lekker extra zweten en wat meer spiermassa kweken om zo het bekken en mijn onderrug (het is immers allemaal met elkaar verbonden) nog meer te ontzien. Ik ben al sterker geworden dankzij Aquasport, dus dit moest toch mogelijk zijn. Dus ben ik afgelopen vrijdag - ik had het abonnement al langer, ik geef eerlijk toe dat het me even moeite kostte om tijd te vinden (en te maken) om te gaan - voor het eerst naar de Basic Fit gegaan. Begonnen met 10 minuten stevig wandelen (5 km/u) op de loopband, waar ik na twee seconden al een big smile van op mijn gezicht kreeg - daarna 10 minuten geroeid, 15 minuten gefietst en 5 minuten op de crosstrainer. Die crosstrainer was niet zo een goed idee: het gaf al na twee minuten kramp in mijn kuiten. Maar de rest was o zo lekker. Spierpijn? Jazeker. Maar dat is pijn waarvan je weet waar het vandaan komt. Dat is lekkere pijn en kan ik na Aquasport ook al goed voelen. Ja... ik vond het superlekker.

We zullen doorgaan
Ik heb dus last van een chronische blessure en daar kom ik van me lang zal die leven niet meer vanaf. Het zit me dagelijks in de weg (ook omdat ik vaak moet uitleggen waarom ik even iets niet zo goed kan), maar ik weet inmiddels hoe ik ermee om moet gaan. Van Sinterklaas kreeg ik vorig jaar een infrarood massage apparaat (in de vorm van een dolfijn!) en die helpt mij de knopen van mijn spierknopen te ontwarren - nogmaals DANK JE SINTERKLAAAAASJE!. Net als Aquasport en nu dan ook een beetje fitness. Dat scheve bekken weerhoudt me er niet van om leuke dingen te doen, al kan ik na een dagje dierentuin of pretpark dan soms een dag moeilijk lopen. Of heb ik moeite met staan tijdens het spelen op mijn saxofoon. Ik heb te veel plezier om het niet te doen. O en als de knopen té veel worden... dan ga ik weer lekker floaten in Amsterdam.

:D

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie! Reacties worden voor plaatsing eerst ter goedkeuring voorgelegd aan de auteur.

B'Day Countdown